Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

Μέρα 1η



Λέω μέρα πρώτη γιατί από κάπου πάντα πρέπει να αρχίζεις το μέτρημα όταν ξεκινάς ένα ταξίδι. Για τον Περσέα έχουν κυλήσει κι άλλες μέρες πολλές, σχεδόν αμέτρητες, πριν απ’ αυτήν. Μέρες μοναξιάς, ανασφάλειας, φόβου και πείνας. Σίγουρα και κάποιες ομορφότερες παλαιότερα. Τότε που πιθανώς είχε σπίτι και αφεντικό. Οι μέρες της ζωής του. Στο δικό του μυαλό όλες μοιάζουν «παλιά». Ακόμη και η χθεσινή! Γιατί οι σκύλοι έχουν την ζηλευτή ιδιότητα να ζουν την κάθε μέρα σαν να μην υπήρξε χθες. Χτίζουν συμπεριφορές και αυτόματες αποκρίσεις με βάση τα βιώματά τους αλλά είναι έτοιμοι πάντα να αρχίσουν από το μηδέν αν τους δοθεί η ευκαιρία.

Ας αρχίσουμε λοιπόν από το μηδέν και ας ξανασυστηθούμε! «Περσέας»! Πολύ βαρύ το όνομα ενός ήρωα για σένα φιλαράκο! Εγώ θα πάρω αυτό το βάρος απ’ τις πλάτες σου! Εξάλλου ο Περσέας μέχρι χθες ήταν ένας τύπος που φοβόταν και εμείς είπαμε να αρχίσουμε από την αρχή και να ξεχάσουμε όλα αυτά που ήταν ή νόμιζε ότι ήταν! 

Από εδώ και πέρα θα είσαι ο Μαμπρούκ. Μαμπρούκ - «Ο σκύλος μιας ζωής» του Ζαν-Πιέρ Υτέν. Όταν, εκεί γύρω στην εφηβεία, διάβασα το υπέροχο αυτό βιβλίο είχα πει ότι κάποτε θα ονομάσω έτσι κάποιο σκυλί και τώρα ήρθε η ώρα. Μαμπρούκ! Στα Αραβικά σημαίνει ευλογημένος. Μαμπρούκ λοιπόν! Δέξου το σαν ευχή και σαν υπόσχεση μικρέ!